เคยมีใครในความทรงจำ แบบที่เวลาผ่านไปนานเท่าไหร่ ก็มีช่วงให้คิดถึงเขาอยู่บ้างมั้ยคะ

เราเพิ่งดู 5cm per second จบไปค่ะ ทำให้นึกถึงเรื่องของตัวเองขึ้นมา เราแต่งงานแล้วนะคะ รักกับสามีดีไม่มีปัญหาอะไร แต่พอดูเรื่องนี้แล้วก็นึกถึงรักครั้งแรกในชีวิตเลยก็ว่าได้ ไม่ได้นึกถึงแบบ ยังรัก หรือ ยังคิดถึงนะคะ มันเป็นอารมณ์ภารกิจที่ตกค้างมากกว่า เพราะเราไม่ได้บอกชอบเขาก่อนเรียนจบ ซึ่งเป็นสิ่งที่ยังเสียดายอยู่จนทุกวันนี้

เราชอบผู้ชายคนนี้มา 6 ปีเต็มเลยค่ะ พูดได้เต็มปากเต็มคำ เพราะชอบตั้งแต่ก่อนเปิดเทอม ม.1 ตอนเพิ่งย้ายมาโรงเรียนใหม่ เจอเพื่อนใหม่วันมอบตัว พอได้รู้ว่าอยู่ห้องเดียวกัน ก็ยิ่งสนใจ แล้วก็แอบชอบเขามาตลอดค่ะ แต่คุยกันแบบนับคำได้เลยนะคะ เช่น ยืมนั่นนี่ หรือ ทำงานกลุ่มบ้างประปราย เขาเป็นหนุ่มหล่อประจำห้อง ก็จะมีสาวๆเอานั่นเอานี่มาให้เป็นประจำ ตอนนั้นเราไม่สวยเลยค่ะ (ตอนนี้คือมีเครื่องสำอางค์ช่วยชีวิต) เลยเจียมตัวเองสุดๆ เพื่อนในกลุ่มเราก็ชอบเขาหลายคน มีเพื่อนคนนึงออกตัวแรง ไปจีบเขาโต้งๆเลย โดนเขาปฏิเสธกลับมา เลยไม่มีใครกล้าไปบอกชอบเขาอีก

พอม.3 เขาก็ไปเป็นแฟนกับรุ่นพี่สุดสวยในโรงเรียน สาวๆนี่น้ำตาตกในกันทั้งบาง แต่เรารู้สึกว่า คู่นี้เหมาะสมกันดีนะคะ คือไม่เคยเห็นมุมหวานของเขามาก่อน (ปกติแล้วเขาจะเหมือนพวกพระเอกการ์ตูนญี่ปุ่นเลยค่ะ เงียบๆ เย็นชา ชกต่อยเป็นว่าเล่น แต่จริงๆแล้วแอบซึน) พอมาเห็นก็รู้สึกว่า เอ้อ ดีจัง เป็นผู้ชายอบอุ่นนะเนี่ย เราชอบมองคู่นี้อยู่ด้วยกัน มันเป็นความรู้สึกแอบชอบแอบปลื้มแบบไม่คาดหวังอะไรมากๆ คืออยากให้เขามีความสุขจริงๆจากใจเลย

แต่ถามว่า ทำอะไรเหมือนอย่างที่ในหนังเรื่อง สิ่งเล็กๆทำมั้ย ก็ต้องบอกว่าทำค่ะ ฮ่าๆ ตอนขึ้นม.ปลาย เรียนคนละห้อง ก็จะแอบเดินผ่าน ตอนเขาเล่นบาส ก็ไปนั่งทำการบ้านแถวนั้น รอให้เขาเดินผ่านเผื่อเขาจะทัก (แต่เขาก็ไม่เคยทัก ขำตัวเอง/ปาดน้ำตาแปบ) ปิดเทอมก็โหลดเกมส์ที่เขาเล่น มาเล่นตาม เผื่อจะได้เจอกัน (ช่วงนั้นแร็กนาร็อกดัง เราก็ลงทุนเล่นไอดีซาคราย เพื่อจะได้อยู่เซิร์ฟเดียวกับเขา ตามไปอยู่กิลด์เดียวกันอีกต่างหาก) ก็ได้เจอกันในเกมส์จริงๆค่ะ ได้คุยกันบ้าง แต่ไม่มีอะไรคืบหน้าไปกว่านั้นเลย เขาไม่มีทางรู้ว่าเราชอบเขาเลย เพราะเราไม่เคยมีปฏิสัมพันธ์ใดๆแบบให้เห็นชัดๆเลยค่ะ ไม่เคยเอาของไปให้ อยู่ที่โรงเรียนก็ไม่ไปคุยเลยถ้าไม่จำเป็น ขนาดเพื่อนในกลุ่มก็ยังไม่รู้ว่าเราชอบ ตอนนั้นคือรู้สึกเหมือนตัวเองเป็นแฟนคลับมากกว่า แต่เป็นแฟนคลับที่ตามสุดลิ่มทิ่มประตูเลยนะ ติดเกมส์มาจนถึงทุกวันนี้ก็เพราะเขาเลย55

แต่มีครั้งนึงที่จำได้ ถือเป็นการใกล้ชิดที่สุดแล้ว ตอนนั้นทุกคนฮิตเล่นเพิร์ช(กรี๊ดดดดดด บอกอายุมาก) เราก็สมัครไปเล่น เพราะรู้ว่าเขาเล่นด้วย แต่ไม่อยากบอกว่าเป็นเรา ก็เข้าไปในห้องของโรงเรียน แล้วเขาเหมือนเป็นแอดมินห้อง(จำคำศัพท์มันไม่ได้ แบบว่า คนที่สามารถเตะคนออกได้อ่ะค่ะ) เราเลยทักไปหาเขา กะจะเข้าไปคุยเนียนๆเพราะเขาเป็นแอดมิน ปรากฏเขาก็คุยกะเรายาวเลยค่ะ คุยกันเยอะมาก คุยยาวที่สุดเท่าที่เคยคุยกันเลย แล้วเป็นการคุยต่อเนื่องแบบไม่มีต้องรอเลย เขาบอกเขารออัพเดทแพทเกมส์อยู่พอดี เลยคุยกับเราฆ่าเวลา คุยตั้งแต่เรื่องหนัง การ์ตูน หมา แมว แบบไปเรื่อยมาก เหมือนคุยกันถูกคออ่ะค่ะ เราไม่ได้บอกว่าเราเป็นใครนะคะ เขาถามแค่แรกๆ พอเราไม่บอก เขาก็เลิกถาม มาคุยแทน จนเน็ตเราตัด เพราะสมัยนั้น TOTจะตัดทุกสองชั่วโมง (โกรธ TOT มาก จุดนั้น!) พอต่อใหม่ เขาก็ออกไปแล้ว (สงสัยโหลดแพทเสร็จแล้ว)

คืนนั้นเก็บไปฝันดีเลยค่ะ ไปโรงเรียนด้วยความสุขสุดๆ แต่เราก็ยังไม่ได้บอกเขาว่าเป็นเรานะคะ ทีนี้คาบพละ จู่ๆเขาก็เดินมาทักเราค่ะบอกว่า "ไม่เห็นคุยเก่งเหมือนในเพิร์ชเลย" แล้วเขาก็เดินไป เรานี่สตั๊นท์แบบ เพื่อนปาลูกวอลเลย์ใส่หัวยังไม่เจ็บอ่ะ ช็อคมาก หน้าแดงสุดๆ รีบกลับไปดูเลยว่า เขารู้ตั้งแต่ตอนไหน หรือมีอะไรที่เราพิมพ์ไปทำให้เขารู้บ้าง แล้วก็เจอค่ะ เมลล์เราเอง เป็นชื่อจริงเราเต็มๆเลย คือตอนนั้นเพิ่งรู้ว่า เวลาเข้าห้องในเพิร์ช มันจะโชว์ชื่ออีเมลล์ด้วย โง่ไปอีกกกกกกก

จนวันสุดท้ายของการเป็นนักเรียน เพื่อนๆก็บอกนะคะ ว่าไปสารภาพเหอะว่าแอบชอบมาหกปีแล้ว แต่เรารู้ว่า ถ้าพูดจบนี่ เตรียมกางปีกบินเลย นกชัวร์ๆ เลยไม่รู้จะพูดทำไม แล้วก็กลัว เวลามาเจอกันทีหลังจะมองหน้ากันไม่ติดด้วย แต่หลังจากนั้นมา ก็ไม่ได้เจอหน้ากันอีกเลยนะคะ จนวันนี้ก็สิบกว่าปีแล้ว มานั่งเสียใจอยู่นิดๆว่า วันนั้นน่าจะพูดไปเลย

ความจริง เราก็ลืมเขาไปแล้ว แต่ตอนเรียนจบป.ตรี จู่ๆก็คิดถึงเขาขึ้นมา ลุกขึ้นมาเซิร์ชหาเฟซบุ๊คเขา เห็นหน้าเขาแล้วก็อมยิ้ม เขาหล่อน้อยลง แต่ก็ยังหล่อ กำลังจะแต่งงานด้วย กับรุ่นพี่คนนั้นที่คบกันตั้งแต่อยู่มัธยมนั่นแหละค่ะ ตอนเห็นรู้สึกแบบ เหยยยย คบนานเวอร์ ดีอ่ะ
แต่เราไม่ได้ไปงานแต่งเขา เพราะตอนนั้นเราอยู่ต่างประเทศ ตอนงานแต่งเรา เราก็ฝากการ์ดให้เพื่อนไปให้เขานะคะ แต่เขาก็ไม่ได้มา เพราะเขาก็อยู่ต่างประเทศช่วงนั้นพอดีเหมือนกัน55 เลยไม่ได้เจอเลย

ทีนี้มีเรื่องแปลกคือ เราฝันถึงเขาเป็นช่วงๆ แบบปีนึงจะฝันถึงสักครั้ง เราว่ามันน่าจะเป็นเพราะตอนเราชอบเขามันกินเวลานาน แล้วก็ค่อนข้างฝังใจมั้งคะ จิตใต้สำนึกเลยอาจจะคิดถึงเขาอยู่ เมื่อต้นปีก็เพิ่งฝันถึงเขาไป ในฝันคือ เขารู้แล้วว่าเราชอบ ก็มาบอกแบบเขินๆว่า เออ รู้มานานแล้วแหละ ในฝันนี่เราเก๊กหน้านิ่งมาก แต่ในใจคือจะบ้าตายแล้ว แต่พอตื่นมา ถึงได้คิดได้ว่า เรื่องมันผ่านมานานแล้วเนอะ มันไม่ใช่ความรู้สึกยังชอบ ยังรัก ยังคิดถึงแล้วอ่ะ มันเป็นความรู้สึกแบบ เออ ทำไมตอนนั้นไม่บอกๆไปเลยวะ จะได้จบๆ ไม่เก็บมาฝันต่อแบบนี้ รู้สึกเหมือนมิสชั่นไม่สำเร็จ

ตอนนี้อยากทักไปบอกก็กลัวจะโดนเมียเขาตบ55 นี่เล่าให้แฟนเราฟัง เขาก็ยังขำว่าตอนเด็กๆเราก็เลอะเทอะเหมือนกันนะเนี่ย คือมันไม่ใช่ความรู้สึกที่ยังห่วงหาอาลัย หรือยังรัก ยังมีใจ แต่เหมือนเป็นความคิดถึงความทรงจำเก่าๆมากกว่า

ใครมีเรื่องราวประมาณนี้ มาแชร์กันค่ะ เราว่า ความรู้สึกแบบนี้เป็นความทรงจำที่น่ารักดี เอาไว้นึกถึงตอนแก่ได้555 พอมาถึงตรงนี้ เลยเข้าใจประโยคที่ว่า ถ้าชอบใครให้พูดออกไปในตอนที่มีโอกาสเลย  เราว่าถ้าเราพูดไปตอนนั้น ถึงแม้จะไม่ได้เป็นแฟนกัน แต่ก็อาจจะเป็นเพื่อนกันก็ได้ แอบเศร้านิดๆเหมือนกัน55